ସଂସାର ର ନିୟମ ବଡ ବିଚିତ୍ର
କିନ୍ତୁ ତା ଠାରୁ ବିଚିତ୍ର ହେଲା ମଣିଷ ଚରିତ୍ର ମଣିଷ ସବୁ ବୁଝେ ସବୁ ଜାଣେ କିନ୍ତୁ ଜାଣି
ଶୁଣି ଭୁଲ କରେ ଜଣେ ଚୋରୀ କରୁଛି ବା ଲାଞ୍ଚ ନେଉଛି ଆମେ ତାକୁ ସମାଲୋଚନା କରୁଛୁ ଭୁଲ ବୋଲି
କହୁଛୁ ଆମେ ଯେତେବେଳେ ସେ ସୁଯୋଗ ପାଉଛୁ ସେତେବେଳେ ଆମେ ଲାଞ୍ଚ ନେବାକୁ ପଛାଉନାହିଁ
ସେତେବେଳେ ଆମେ ତାକୁ ଭୁଲ ବୋଲି ଭାବୁନାହୁଁ ଲୋଭ ହିଁ ଆମର ନୈତିକତାକୁ ଗ୍ରାସ କରୁଛି
ସେଥିପାଇଁ ଆମ ମନରେ ଭିନ୍ନ ବିଚାର ଆସୁଛି ମାସକୁ ୧୦୦୦ ଟଙ୍କା ରୋଜଗାର କରୁଥିବା ଲୋକ ଲାଞ୍ଚ
ଖାଉଛି କାରଣ ତାର ଅଭାବ ଅଛି କିନ୍ତୁ ମାସକୁ ୧ଲକ୍ଷ ଟଙ୍କା ରୋଜଗାର କରୁଥିବା ଲୋକର କ’ଣ
ଅଭାବ ଅଛି ? ସେ କାହିଁକି ଲାଞ୍ଚ ନେଉଛି ? କାରଣ ହେଉଛି ଲୋଭ ଓ ଅହଁକାର ଶୀତ , ଖରା ଓ ବର୍ଷା
ରୁ ରକ୍ଷା ପାଇବା ପାଇଁ ଆମର ଘର ଖଣ୍ଡେ ଦରକାର ତାହା ନଡା ଛପର ହେଉ କି କୋଠା ଘର ହେଉ କିନ୍ତୁ
ଆମ ମନରେ ଯଦି ବିଚାର ଆସେ ଯେ ମୁଁ ଏମିତି ଘର ଖଣ୍ଡେ କରିବି ତାହା ଯେମିତି ଏ ସହରର ସବୁଠୁ ଦାମୀ
ଘରଟିଏ ହେବ ମୁଁ ଏମିତି ଗାଡି ଟିଏ ଚଢିବି ତାହା ଯେମିତି ସମସ୍ତଙ୍କ ଠାରୁ ଦାମିକା ହୋଇଥିବ
ତା ହେଲେ ଯେତେ ରୋଜଗାର କଲେ ମଧ୍ୟ ଆମକୁ ଅଭାବ ବୋଧ ହେବ ସେତେବେଳେ ଆମେ ଚୋରୀ କରିବାକୁ ବା
ଲାଞ୍ଚ ନେବାକୁ ପଛାଇବୁ ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ଆମ ସମାଜରେ ଲୋକ ଚରିତ୍ର ଓଲୋଟା ସମାଜର ଲୋକ ମାନେ ସେହିଭଳି ବିଚାରର ଲୋକଙ୍କୁ ବେଶି ସମ୍ମାନ ଓ ଉଚ୍ଚସ୍ଥାନ
ଦେଉଛନ୍ତି ଜଣେ ଗାଡି ଚଢିବା ପାଇଁ ସକ୍ଷମ ଲୋକ ଯଦି ସାଇକଲ ଚଢିଲା ତାକୁ ଆମେ ସମାଲୋଚନା
କରୁଛୁ ହେୟଜ୍ଞାନ କରୁଛୁ କିନ୍ତୁ ଆମେ ଚିନ୍ତା କରିବା ଦରକାର ଯେ ସେ ମହତ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଛି
ସାଇକଲ ଚଢିବା ଦ୍ୱାରା ପରିବେଷ ଦୂଷିତ ହେଉନାହିଁ ନିଜର ଭବିଷ୍ୟତ ଓ ଦେଶର ଭବିଷ୍ୟତ ପାଇଁ
କିଛି ଅର୍ଥ ସଞ୍ଚୟ କରି ପାରୁଛି କାରଣ ବିଦେଶରୁ ତୈଳ ଆମଦାନି ଯୋଗୁ ଦେଶକୁ ଅନେକ କ୍ଷତି
ସହିବାକୁ ପଡୁଛି ସର୍ବପରି ସାଇକେଲ ଚଳାଇବା ଦ୍ୱାରା ମଣିଷ ଦୈନିକ କିଛି ଶାରିରିକ ପରିଶ୍ରମ
କରିବା ଯୋଗୁ ସୁସ୍ଥ ଓ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ଷମ ରହିପାରିବ ତେଣୁ ଆମେ ତାକୁ ପ୍ରଶଂସା କରିବା ଦରକାର ଓ
ଉତ୍ସାହିତ କରିବା ଦରକାର କିନ୍ତୁ ଆମେ କରୁଛୁ ଓଲୋଟା
ବାବା ରାମଦେବ କହିଲେ ବିଦେଶୀ
ବ୍ୟାଙ୍କରେ ଯେଉଁ କଳା ଟଙ୍କା ଅଛି ତାହା ଦେଶକୁ ଆସିବା ଦରକାର ସେ ଟଙ୍କା ଆସିଲେ ଦେଶର
ଅବସ୍ଥା ଯେ ନିଶ୍ଚୟ ବଦଳିଯିବ ସେକଥା ଆମେ ସମସ୍ତେ ଜାଣିଛୁ କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କୁ ଆମେ ସମାଲୋଚନା
କରୁଛୁ ସେ ରାଜନୀତି କରୁଛନ୍ତି ବୋଲି କହୁଛୁ ଆନ୍ନା ହଜାରେ ଶାସନରେ ସଂସ୍କାର ଆଣିବା
ପାଇଁ,ଲୋକଙ୍କୁ ନ୍ୟାୟ ଦେବା ପାଇଁ , ଦେଶରୁ ଭ୍ରଷ୍ଟାଚାର ଓ ଦୁର୍ନୀତି ହଟାଇବା ପାଇଁ ୧୩ ଦିନ
ଅନଶନ କଲେ ଦେଶର ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ ନିଜ ଜୀବନକୁ ବାଜି ଲଗାଇଦେଲେ ତାଙ୍କୁ ଆମେ ସମାଲୋଚନା କଲୁଁ
ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର ବିଶ୍ଳେଷଣ ଲଗାଇ ତାଙ୍କୁ ନିନ୍ଦା କଲୁଁ ଏହା କ’ଣ ତାଙ୍କ ତ୍ୟାଗର ମୂଲ୍ୟ ?
ଅନ୍ୟକୁ ଉପଦେଶ ଦେବା ଖୁବ ସହଜ
କିନ୍ତୁ ତାକୁ କାର୍ଯ୍ୟରେ ପାଳନ କରିବା ଖୁବ କଷ୍ଟ ତେଣୁ ଅନ୍ୟକୁ ଦୋଶ ଦେବା ପୂର୍ବରୁ ପ୍ରଥମେ
ନିଜେ ସେପରି କରି ଦେଖାଇବା ଉଚିତ ଏଠାରେ ଗୋଟେ କଥା ମନେ ପଡେ , ଥରେ କସ୍ତୁରବାଙ୍କ ଶରୀର
ଅସୁସ୍ଥ ହେଲା ଡାକ୍ତର ତାଙ୍କୁ ଚିନି ଖାଇବାକୁ ମନାକଲେ ଗାନ୍ଧିଜୀ କସ୍ତୁରବାଙ୍କୁ ଚିନି
ଖାଇବାକୁ କହିଲେ କିନ୍ତୁ କସ୍ତୁରବା ଚିନି ଖାଇବାରେ ଏତେ ଅଭ୍ୟସ୍ତ ଥିଲେ ଯେ ପ୍ରଥମେ ସେ ଏଥିରେ
ରାଜି ହେଲେ ନାହିଁ ଗାନ୍ଧିଜୀ ମଧ୍ୟ ଖୁବ ଚେନି ପ୍ରିୟ ଥିଲେ ଏଣୁ ସେ ପ୍ରଥମେ ଚିନି ଖାଇବା
ବନ୍ଦ କଲେ ଅବଶ୍ୟ ତାଙ୍କୁ ପ୍ରଥମେ ଟିକେ ଅସୁବିଧା ହୋଇଥିଲା କିନ୍ତୁ ସେ ସମ୍ପୁର୍ଣ୍ଣ ଭାବେ
ଚିନି ଖାଇବା ବନ୍ଦ କଲେ ଫଳରେ କସ୍ତୁରବା ବାଧ୍ୟହୋଇ ଚିନି ଖାଇବା ମଧ୍ୟ ବନ୍ଦ କରିଥିଲେ
ଆଦର୍ଶନିୟ ହେବାକୁ ହେଲେ ପ୍ରଥମେ ନିଜକୁ ତ୍ୟାଗୀ ଓ ନିଶ୍ୱାର୍ଥପର କରି ଗଢି ତୋଳିବାକୁ ହେବ
ମନରୁ ଅହଂଭାବ ପରିତ୍ୟାଗ କରିବା ଦରକର କାରଣ ମଣିଷ ସବୁବେଳେ ନିଜକୁ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ଠାରୁ
ଉର୍ଦ୍ଧସ୍ତରରେ ରଖିବାକୁ ଚାହେଁ ଉଚ୍ଚମନା ହେବା ଭଲ ଉଚ୍ଚଆଶା ରଖିବା ଭଲ କିନ୍ତୁ
ଅହଂକାରୀ ହେବା ଓ ଉଚ୍ଚଅହଂକାରୀ ହେବା ମାନବତାର ପରିପନ୍ଥି କଥାରେ ଅଛି ଅତି ଦର୍ପେ ହତେ
ଲଙ୍କା
ମନୁଷ୍ୟର ମନ ଖୁବ ଚଞ୍ଚଳ
ମନହିଁ ସବୁବେଳେ ମଣିଷକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରିଥାଏ ମନ ସବୁବେଳେ ପ୍ରଶଂସା ନେବାକୁ ଚାହେଁ
ପ୍ରଶଂସାର ପ୍ରଶ୍ନ ଆସିଲେ ମଣିଷ ସବୁବେଳେ କହେ ତାହା ମୋର କିନ୍ତୁ ନିନ୍ଦା ପାଇବାର ଥିଲେ ନିଜକୁ
ପଛକୁ ରଖି ଅନ୍ୟକୁ ଆଗକୁ ଠେଲିଦିଏ ନିଜ ଉପରୁ ଦୋଶ ଛଡାଇବା ପାଇଁ ଅନ୍ୟ ଉପରେ ଦୋଶ ଲଦିଦିଏ
ଏହା ହିଁ ଲୋକ ଚରିତ୍ର
ମୋର ଜଣେ ବନ୍ଧୁ ଏକାସହିତ
ତଙ୍କର ପୁଅ ଓ ଝିଅ ବିଭାଗର କଲେ କିଛିଦିନ ପରେ ମୋର ହଠାତ ଦିନେ ବନ୍ଧୁଙ୍କ ସହ ଭେଟ ହେଲା
ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ପଚାରିଲି ଆଉ!କେମିତିଅଛ?ସେ ତାଙ୍କର ନାକଟାକୁ ଇଞ୍ଚେ ଉପରକୁ ଟେକି ଦେଇ ଭୃକୁଞ୍ଚନ
କରି କହିଲେ “କୁହନା-କୁହନା ଭାଇ,ଏମିତି ବୋହୂ
ଟେ ମୋ ଭାଗ୍ୟରେ ଥିଲା ଛିଃଛିଃ କଣ କହିବି ଦିନ ୮ଟା ନବାଜିଲେ ବିଛଣା ଛାଡୁନି ପୁଅ ସକାଳେ
ଚା କରିଦେଲେ ପିଉଛି ଇଚ୍ଛା ହେଲେ ରୋଷେଇ କରୁଛି ନହେଲେ ଯାଇ ହୋଟେଲ ରେ ଖାଇ ଦେଇ ଆମ ବୁଢା ବୁଢୀ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କ
ପାଇଁ ହୋଟେଲରୁ ଏଣୁ ତେଣୁ କ’ଣ ଟିକେ ଖାଇବା ନେଇଆସୁଛନ୍ତି ସବୁବେଳେ ବୁଲିବାକୁ ତାର ଇଛା
ତା କଥା ଶୁଣି ମୁଁ ଭାରି ମନ ଦୁଃଖ କରି ସମବେଦନା ଜଣାଇଲି ପୁଣି ପଚାରିଲି ଆଉ ଝିଅ କେମିତି
ଅଛି ? ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ବିଷଣ୍ଣ ମୁଖ ମଣ୍ଡଳରେ ତାଙ୍କର ହସ ଚହଟି ଗଲା ଉତ୍ଫୁଲ୍ଲିତ ହୋଇ କହିଲେ
“ଭାଇ ମୋର ଝିଅ ବହୁତ ଭଲରେ ଅଛି
ବହୁତ ଭଲ ଜ୍ୱାଇଁ ଟିଏ ପାଇଛି ଝିଅ ମୋର ସକାଳେ ୮ଟା ନବାଜିଲେ ବିଛଣା ଛାଡେ ନାହିଁ
ଜ୍ୱାଇଁ ଆମର ସକାଳେ ଚା କରି ସାରି ତାକୁ ଡାକିଲେ ଉଠି ଚା’ ପିଏ ଆଉ ରୋଷେଇ ବାସ ! ଇଚ୍ଛା
ହେଲେ କଲା ନହେଲେ ନାହିଁ ଚାଲିଯାଇ ହୋଟେଲ ରେ ଖାଇଦେଲେ ଆଉ ବୁଢା ବୁଢୀଙ୍କ ପାଇଁ ଦିଟା ଙ୍କ
ପାଇଁ ହୋଟେଲରୁ କ’ଣ ଟିକିଏ ନେଇ ଆସିଲେ ଯାହା ହେଉ ଝିଅ ମୋର ରାଣୀ ପରି ରହିଛି ପାଠକେ ଆପଣ
ମାନେ ଏଥିରୁ କ’ଣ ବୁଝିଲେ ? ଏହା ହିଁ ଲୋକ ଚରିତ୍ର
ମାନବ ଶରୀର ଆମକୁ ମିଳିଛି କେବଳ
ନିଜ କଥା କିମ୍ବା ନିଜ ପରିବାର କଥା ଭାବିବା ଓ ବୁଝିବା ପାଇଁ ନୁହେଁ ବରଂ ନିଜ କଥା ସହିତ ଅନ୍ୟର
କଥା , ସମାଜର କଥାଚିନ୍ତା କରିବା ଓ ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ କିଛି କରିବା ଉଚିତ୍
ଅବକ୍ଷୟ ମୂଖୀ ଏ ସମାଜରେ ଆମେ
ସମସ୍ତେ ସ୍ୱାର୍ଥପର ହୋଇଯାଇଛୁ ଏ ସମାଜର ଅଧଃ ପତନ ପାଇଁ ଆମେ କେବେ ନିଜକୁ ଦାୟୀ କରିଛୁ କି ?
ସବୁବେଳେ ଅନ୍ୟ କୁ ଦୋଶ ଲଦି ଦେଉଛୁ ମୁଁ ଯାହା କରୁଛି ଓ ଯାହା କହୁଛି ତାହା ଠିକ କରୁଛି
କିନ୍ତୁ ଅନ୍ୟମାନେ ଭୁଲ କରୁଛନ୍ତି ବୋଲି ଅନ୍ୟ ଆଖିରେ ଆଙ୍ଗୁଠି ଗେଞ୍ଜିବା ଆମର ଅଭ୍ୟାସ
ହୋଇଯାଇଛି ଅନ୍ୟର ଯେଉଁ କାର୍ଯ୍ୟ କଳାପ ଓ ବ୍ୟବହାର କୁ ଆମେ ସମାଲୋଚନା କରୁ ଆମେ କେବେ
ଚିନ୍ତା କରିଛୁକି ଆମର ଠିକ ସେହିଭଳି ବ୍ୟବହାର ଓ କାର୍ଯ୍ୟ କଳାପ ଅନ୍ୟକୁ ଦୂଃଖ ଦେଉଥିବ ବୋଲି ?
ଏହା ହିଁ ତ ଅହଂକାର ଏହା ହିଁ ଲୋକ ଚରିତ୍ର
ଶ୍ରୀ ମନୋରଞ୍ଜନ ସାହୁ,ଜିଲ୍ଲା ଯୋଜନା ଓ ତଦାରଖ କାର୍ଯ୍ୟାଳୟ,ପରିସଂଖ୍ୟାନ
ଶାଖା,ବାଲେଶ୍ୱର
No comments:
Post a Comment