ବାସ୍ତବରେ ଅପେକ୍ଷା ଶବ୍ଦଟି
ଅତି ନିଆରା ଶବ୍ଦଟି ମୁଖରୁ ଉଚ୍ଚାରିତ ହେବା ମାତ୍ରେ , ମନରେ ନାନା ପ୍ରକାର ପ୍ରଶ୍ନ ଉଙ୍କି
ମାରେ ଯେପରି କେତେ ଦିନ , କେତେ ସମୟ , କେତେ ବର୍ଷ ଏହି ଭଳି ନାନା ପ୍ରଶ୍ନ ମାତ୍ର ଏସବୁ
ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ଅତି ସରଳ ଭାବରେ କେତୋଟି ଅକ୍ଷର ର ସମାହାରରେ ପୂର୍ବରୁ ମହାପୁରୁଷ ମାନେ
କହିଯାଇଛନ୍ତି ତାହା ଆପଣ ମାନେ ସମସ୍ତେ ଜାଣନ୍ତି ସେଥିପାଇଁ ଲେଖିବାକୁ ଆବଶ୍ୟକ
ମନେକରୁନାହିଁ ବାସ୍ତବରେ ଏହି ଶବ୍ଦଟି ମଣିଷ ଜୀବନର ଧୈର୍ଯ୍ୟର ପରୀକ୍ଷା ନେଲାପରି
ଜଣାଯାଏନିକି ? କିନ୍ତୁ ମୋର କାହିଁକି ମନେହୁଏ ଏହି ଶବ୍ଦଟି ସତେ ଯେମିତି ମଣିଷର ପ୍ରକୃତ ମଣିଷ
ପଣିଆକୁ ପ୍ରକାଶ କରିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରେ ଓ ବିପଥଗାମୀ ମଣିଷକୁ ସୁପଥଗାମୀ କରିଥାଏ ସେ ଯାହା
ହେଉନା କାହିଁକି “ଅପେକ୍ଷା
ର ଫଳ ମିଠା” ଏହି କଥା ପଦକ ମନେ ପଡିଲେ ମୋର
ମନେ ପଡିଥାଏ ସେହି ପୂର୍ବ ଇତିହାସ
ସେଦିନ ଥିଲା ୨୦୦୯ ମସିହା
ସେପ୍ଟେମ୍ବର ୧ ତାରିଖ ମନରେ ଅନେକ ଆଶା ବିଶ୍ୱାସ କୁ ନେଇ ଆମ୍ଭେ ମାନେ ସମସ୍ତେ ଏକତ୍ରିତ
ହେଲୁ ବାଲେଶ୍ୱର ଥର୍ମାଲ କଲୋନୀ,ଶୋଭାରାମପୁର ସ୍ଥିତ ନେସ୍କୋ ଶକ୍ତି କର୍ମଚାରୀ ସଂଘ
ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ସମୟ ସକାଳ ପ୍ରାୟ ୯ ଘଟିକା ସକାଳ ସୂର୍ଯ୍ୟର ସୁନେଲି କିରଣ ବିଞ୍ଚିହୋଇ
ପଡିଥାଏ ପୃଥିବୀ ପୃଷ୍ଠରେ ଠିକ ଏହି ସମୟରେ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଆସିଲା ସମସ୍ତଙ୍କୁ ନେସ୍କୋ କର୍ପୋରେଟ
ଅଫିସ୍ ପାଖକୁ ଯିବାପାଇଁ ଆମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ଚାଲିଲୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶିତ ପଥ ଅଭିମୂଖେ ସେଠିଯାଇ
ପହଞ୍ଚିବାର ଅଳ୍ପ ସମୟ ପରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପ୍ରିୟ ସଂଘର ମୂଖ୍ୟ ଉପଦେଶ୍ଟା ନନା ଆସି ପହଞ୍ଚିଲେ
ସଂଘର ସାଧାରଣ ସମ୍ପାଦକଙ୍କର ଅନୂରୋଧ କ୍ରମେ ନନା ପ୍ରଦୀପ ପ୍ରଜ୍ୱଳନ କରି ସଭାକାର୍ଯ୍ୟ ଆରମ୍ଭ
କଲେ ଏହି ସମୟରେ ବାଜି ଉଠିଲା ବାଦ୍ୟଯନ୍ତ୍ରର ଝଙ୍କାର ଓ ଭାସିଆସୁଥିଲା ସୁମଧୂର କଣ୍ଠସ୍ୱର
ଯେଉଁଥିରେ ବନ୍ଦନା କରାଯାଉଥିଲା ସେହି ଭାରତ ମା’ଙ୍କୁ “ବନ୍ଦେ ଉତ୍କଳ ଜନନୀ” ସଂଗୀତ ମାଧ୍ୟମରେ
ମନେହେଉଥାଏ ସତେ ଯେମିତି ଆଜି
ସ୍ୱୟଂ ଉତ୍କଳର ଜନନୀ ଧରାପୃଷ୍ଠକୁ ଅବତରଣ କରିଛନ୍ତି ଆମ୍ଭଂମାନଙ୍କର ଦୂଃଖ ଦୁର କରିବା ପାଇଁ
ଯୁଗ ଯୁଗ ଧରି ଯେଭଳି ମା’ ବିଭିନ୍ନ ରୂପରେ ଧରାପୃଷ୍ଠକୁ ଅବତରଣ କରିଥିଲେ ଅସତ୍ୟ,ଅଧର୍ମକୁ ନାଶ
କରି ସତ୍ୟ ଓ ଶାନ୍ତିର ପ୍ରତିଷ୍ଠା ପାଇଁ କିଛି ସମୟ ସତେ ଯେମିତି ମୋର ମନେ ହେଉଥାଏ ଆଜିଠାରୁ
ନେସ୍କୋରେ ଦୂର୍ନୀତି ହଟିଯିବ,ନ୍ୟାୟ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ହେବ, ମାତ୍ର ସେ ଆଶା ମୋର ବେଶୀ ସମୟ ପାଇଁ
ତିଷ୍ଠି ରହିପାରିଲା ନାହିଁ
ମଞ୍ଚାସୀନ ସମସ୍ତ ଅତିଥି
ପ୍ରଦାନ କରିବା ପରେ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା ସଭା କାର୍ଯ୍ୟ ପ୍ରଥମରୁ ସମସ୍ତେ ବଖାଣି ଚାଲିଥାନ୍ତି
ନେସ୍କୋରେ ହେଉଥିବା ଦୂର୍ନୀତି ଓ ଶ୍ରମିକ ମାରଣ
ନୀତି ସମ୍ବନ୍ଧରେ ସମସ୍ତେ ଗୋଟିଏ କଥା କହୁଥିଲେ ଶ୍ରମିକ ମାନଙ୍କୁ ତାଙ୍କର ନ୍ୟାୟ ଦିଆଯାଉ
ମାତ୍ର ପ୍ରତ୍ୟୁଉତ୍ତରରେ କିଛି ମିଳୁନଥାଏ ଶେଷରେ ସଂଘର ସାଧାରଣ ସଂପାଦକ ୨୫ ଦଫା ଦାବିପତ୍ର
ସମ୍ବନ୍ଧରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଅବଗତ କରାଇଥିଲେ ଓ ଶ୍ରମିକ ମାନଙ୍କର ନ୍ୟାୟ ପାଇଁ ସ୍ୱର ଉଠାଇ କହିଥିଲେ
, ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏ ପିଣ୍ଡରେ ପ୍ରାଣ ଥିବ ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୁଁ ଅନ୍ୟାୟ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଆନ୍ଦୋଳନ ଜାରି
ରଖିଥିବି ଏହି କଥା ପଦକ ତାଙ୍କ ମୂଖରୁ ଶୁଣିବା ମାତ୍ରେ
ମୁଁ ଖୁସିରେ ପାଗଳ ହୋଇ ଯାଇଥିଲି ପ୍ରକୃତରେ ମୋର ମନେ ପଡିଯାଇଥିଲା ସେହି ଆଦି ପୁରାଣ
ଭାଗବତର କଥା ପଦକ –
“ ମୁକଂ କରୋତି ବାଚାଳଂ ପଙ୍ଗୁ
ଲଂଘୟତେ ଗିରି
ଯତ୍ କୃପା ତ୍ୱମହଂ ବନ୍ଦେ ପରମାନନ୍ଦ
ମାଧବଂ ”
ଭଗବାନଙ୍କର ଦୟା ହେଲେ ପଙ୍ଗୁ
ଯେଭଳି ଗିରିପଥକୁ ଅତିକ୍ରମ କରିପାରେ ମୁକ ମଧ୍ୟ ବାଚାଳ ହୋଇପାରେ , ଠିକ ସେହିପରି ନେସ୍କୋ
ଶକ୍ତି କର୍ମଚାରୀ ସଂଘ ର ସାଧାରଣ ସମ୍ପାଦକ ଚାହିଁଲେ ନେସ୍କୋରୁ ଦୁର୍ନୀତି ହଟିପାରିବ ଓ ଆମକୁ
ନ୍ୟାୟ ମିଳି ପାରିବ-ଏହି ଆଶା ଟିକକ ମୋ ମନରେ ଦୃଢ ନିଶ୍ଚିତ ହୋଇଥିଲା
ତାପରେ ସଂଘର ଉପଦେଷ୍ଟା ନନା
ତାଙ୍କର ବକ୍ତବ୍ୟ ରଖିଥିଲେ ସେ ମଧ୍ୟ ନେସ୍କୋରେ ହେଉଥିବା ଅନ୍ୟାୟର ଦୃଢପ୍ରତିବାଦ କରିଥିଲେ ଓ
ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆମର ନ୍ୟାୟ ପାଇଁ ଲଢେଇ କରିବାକୁ ଆହ୍ୱାନ କରିଥିଲେ ସେ ତାଙ୍କ ଭାଷଣରେ ଏହି
କଥା ପଦକ କହିଥିଲେ , ଯେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆମେ ଆମର ନ୍ୟାୟ ନପାଇଛୁ ,ସେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆମର ଆନ୍ଦୋଳନ
ଜାରି ରଖିବୁ ଏବଂ ସେଥିପାଇଁ ଦରକାର ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଓ ଅପେକ୍ଷା ସେ ମଧ୍ୟ ଏ କଥା କହିଥିଲେ – “ଅପେକ୍ଷା ର ଫଳ ମିଠା” ସେହି ଦିନ ଠାରୁ ଆମ୍ଭେମାନେ
ସମସ୍ତେ ଅପେକ୍ଷା କରି ଧୈର୍ଯ୍ୟର ସହିତ ସବୁ ବାଧା ବିଘ୍ନକୁ ଅତିକ୍ରମ କରି ଆଜି ଏହି ସଫଳତାର
ଶୀର୍ଷରେ ପହଞ୍ଚି ପାରିଛୁ ଦିନ ନୁହେଁ , ମାସ ନୁହେଁ , ବର୍ଷେ ନୁହେଁ , ବର୍ଷ ବର୍ଷ ଧରି
ନିରବିଚ୍ଛିନ ଭାବେ ୩ ବର୍ଷ ଧାରଣା ଦେଇ ଅପେକ୍ଷା ପରେ ଅପେକ୍ଷା ମନରେ ଯେତେ ବେଳେ ନାନା
ପ୍ରକାର ଅବିଶ୍ୱାସ ବସା ବାନ୍ଧେ ସେତେବେଳେ ନନାଙ୍କର ଏହି କଥା ପଦକ ପୁଣି ନୂଆ ଆଶା ସୃଷ୍ଟିକରେ
ଏଇ କଅଁଳ ମନରେ ବାସ୍ତବରେ ଆଜି ମୁଁ ହୃଦୟଙ୍ଗମ କରିଛି ସେହି କଥା ପଦକର ମହାତ୍ମ୍ୟ
ଆଜି ସେ ସମସ୍ତ ଅବିଶ୍ୱାସର
ଅନ୍ଧାର ଦୂର ହୋଇଛି ସେହି ମହାନ ମହାତ୍ମାଙ୍କର ମହତ୍ ବାଣୀ ଦ୍ୱାରା ସତରେ ଏହି କଥା ପଦକ
ଆମ୍ଭ ସମସ୍ତଙ୍କ ମନରେ ସର୍ବଦା ରହିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ କି ? ତାହା ପାଠକେ ବିଚାର କରିବେ ମୁଁ
କିନ୍ତୁ ଏହି ବାଣୀ କୁ ମୋ ଜୀବନର ବ୍ରତୀରୂପେ ଗ୍ରହଣ କରିଛି ଓ ସେହି
ମହାନ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ପଦ ପଙ୍କଜରେ ବାରମ୍ବାର ପ୍ରଣାମ ଜଣାଉଛି
ନିଗମାନନ୍ଦ
ଗିରି,ଅସ୍ଥାୟୀ କର୍ମଚାରୀ,ନେସ୍କୋ
No comments:
Post a Comment